-
1 pirum
-
2 mulsus
1. a, umpart. pf. к mulceo2. adj.смешанный (приготовленный) с мёдом, медовый (aqua Col; lac PM); сладкий как мёд ( pirum Col); перен. сладкий, милый ( dicta Pl)ласк. mea mulsa! Pl — моя милая! -
3 insero
1. I.Lit.:II.frumentum,
Col. 5, 7, 3:pirum bonam in pirum silvaticam,
to ingraft, graft, Varr. R. R. 1, 40, 5:vitem,
Col. Arb. 8, 2:fissā modo cortice virgam Inserit,
Ov. M. 14, 631; Hor. Epod. 2, 12:inseritur et nucis arbutus horrida fetu,
Verg. G. 2, 69 Forbig. ad loc.; so,cum Vergilius insitam nucibus arbutum dicat,
Plin. 15, 15, 17, § 57. —Trop., to implant:A.num qua tibi vitiorum inseverit olim Natura,
Hor. S. 1, 3, 35:remedia herbis invisis,
Plin. 22, 6, 7, § 15:animos corporibus,
to unite, Cic. Univ. 12, 38.—Hence, insĭtus, a, um, P.a., ingrafted, grafted.Lit.:2.arbor,
Col. Arb. 20, 2:mala,
Verg. G. 2, 33.—Transf., of animals:III.discordantem utero suo generis alieni stirpem insitam recipere,
a hybrid, Col. 6, 36, 2.— Subst.: insĭtum, i, n., a graft, scion, Col. 5, 11, 8.—Trop., implanted by nature, inborn, innate, natural:2.O generosam stirpem et tamquam in unam arborem plura genera, sic in istam domum multorum insitam atque illigatam sapientiam,
Cic. Brut. 58, 213: reliqua est ea causa, quae non jam recepta, sed innata;neque delata ad me, sed in animo sensuque meo penitus affixa atque insita est,
id. Verr. 2, 5, 53, § 139:Deorum cognitiones,
id. N. D. 1, 17, 44:tam penitus insita opinio,
id. Clu. 1, 4:notio quasi naturalis atque insita in animis nostris,
id. Fin. 1, 9, 31:menti cognitionis amor,
id. ib. 4, 7, 18:hoc naturā est insitum, ut,
id. Sull. 30, 83:feritas,
Liv. 34, 20, 2.— In gen., taken in, incorporated, admitted, adopted:ex deserto Gavii horreo in Calatinos Atilios insitus,
Cic. Sest. 33, 72:insitus et adoptivus,
Tac. A. 13, 14.in-sĕro, sĕrŭi, sertum, 3, v. a. [in-, 2. sero], to put, bring, or introduce into, to insert (class.); constr. with in and acc., or with dat.I.Lit.A.In gen.:B.collum in laqueum,
Cic. Verr. 2, 4, 17, § 37; id. de Or. 2, 39, 162:oculos in pectora,
Ov. M. 2, 94:caput in tentoria,
Liv. 8, 36, 6:gemmas aureis soleis,
Curt. 9, 1, 29:falces longuriis,
Caes. B. G. 3, 14:subtegmen radiis,
Ov. M. 6, 56:in avium nidis aliquid,
Plin. 24, 19, 113, § 174.—In partic., to ingraft: quidquid inserueris, vimine diligenter ligato, Col. Arb. 8, 2:II.surculus insertus,
id. ib. 3.—Trop., to bring into, introduce, to mix or mingle with:amputanda plura sunt illi aetati, quam inserenda,
Cic. Cael. 31, 76:jus est, quod non opinio genuit, sed quaedam innata vis inseruit,
id. Inv. 2, 53, 161:historiae jocos,
Ov. Tr. 2, 444:querelas,
Tac. H. 1, 23:adeo minimis etiam rebus prava religio inserit Deos,
Liv. 27, 23, 2:contiones directas operi suo,
Just. 38, 3:tantae rerum magnitudini hoc inserere,
Vell. 2, 107, 1:haec libello,
Suet. Dom. 18: manus, to set one ' s hands to, Luc. 8, 552:liberos sceleri,
to draw into, involve in crime, Sen. Thyest. 322:nomina alienae gentis Aeacidis,
Ov. M. 13, 33; cf.:ignobilitatem suam magnis nominibus,
Tac. A. 6, 2: se, to mingle with, join, engage in:inserentibus se centurionibus,
id. H. 2, 19:se turbae,
Ov. A. A. 1, 605:se bellis civilibus,
id. M. 3, 117: civium numero, to reckon or enroll among, Suet. Aug. 42:Liviorum familiae,
id. Tib. 3:stellis et concilio Jovis,
Hor. C. 3, 25, 6:aliquem vitae,
i. e. to preserve alive, Stat. S. 5, 5, 72: nomen famae, to attach to fame, i. e. to render celebrated, Tac. Or. 10. -
4 insero
I īn-sero, sēvī, situm, ere1) сеять (i. frumentum Col); сажать ( insita arbor Col)2) прививать ( pirum bonam in pirum silvaticam Vr); делать прививку ( ex arbore in arborem Vr)3) сочетать, связывать (aliquid alicui rei, corpora animis C); принимать в качестве члена рода (in Calatinos Atilios i. C)4) насаждать, внушать, прививать, воспитывать, внедрять (novas opiniones C; vitia alicui H)naturā insitus C — врождённыйII īn-sero, seruī, sertum, ere1)а) всовывать, вдевать, продевать ( collum in laqueum C); вкладывать ( cibum alicui in ōs C); вделывать, вставлять ( sĕram posti O)subtemen i. O, Sen — продевать уток ( в основу посредством челнока)б) просовывать (manus vinculo Pt)2) вонзать ( telum L); вперять, устремлять ( oculos in aliquid O и alicui rei VM)3)а) прививать (arbores gemmis inserantur Hier; surculus insertus Col); вводить, включать (jocos historiae O; aliquem numero civium Su); вставлять, вделывать ( gemmas soleis QC)falces insertae longuriis Cs — серпы, насаженные на длинные шестыб) приобщать, сопричислять ( aliquem vatibus H)stellis i. H — поместить среди звёзд, т. е. даровать бессмертиеi. aliquem vitae St — сохранить кому-л. жизньi. nomen famae T — прославить имя4) вмешивать, впутывать ( deos minimis rebus L)i. se — вмешиваться (i. se bellis O) -
5 ampullaceus
-
6 volaema pira
volaema pĭra, a kind of large pear, warden-pear, Cato, R. R. 7, 4; Col. 5, 10, 18; 12, 10, 4; Verg. G. 2, 88.—In sing.: pirum volaemum, Arat. ap. Macr. S. 2, 15 fin.
См. также в других словарях:
Birnbaumerwald — Blick vom Bergzug des Nanos auf den Birnbaumer Wald Der Birnbaumer Wald (slowenisch Hrušica) ist ein etwa 100 km² großes, aus Kalkstein bestehendes Plateau am südöstlichen Rand der Alpen in Slowenien. Es bildete bis in die jüngste Zeit einen… … Deutsch Wikipedia
Hrusica — Blick vom Bergzug des Nanos auf den Birnbaumer Wald Der Birnbaumer Wald (slowenisch Hrušica) ist ein etwa 100 km² großes, aus Kalkstein bestehendes Plateau am südöstlichen Rand der Alpen in Slowenien. Es bildete bis in die jüngste Zeit einen… … Deutsch Wikipedia
Birnbaumer Wald — xxx Birnbaumer Wald … Deutsch Wikipedia
pero — {{#}}{{LM P30003}}{{〓}} {{SynP30724}} {{[}}pero{{]}} ‹pe·ro› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} {{※}}col.{{¤}} Reparo, objeción o inconveniente: • Le gusta poner peros a todo lo que hago.{{○}} {{<}}2{{>}} Variedad de manzano cuyo fruto es más largo que … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
poire — (poi r ) s. f. 1° Fruit à pépins, de forme oblongue, et plus grosse à la partie inférieure. • Duhamel a laissé macérer une poire dans l eau pendant deux ans pour en faire l anatomie, SENNEBIER Art d observ. t. I, p. 238, dans POUGENS.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré